SAOB
Svenska Akademiens ordbok
publicerad: 1898  
AMMONIUM amω3nium2 l. 0400, n.
Etymologi
[jfr t., eng. o. fr. ammonium, bildadt af nylat. ammonia, ammoniak]
kem. antagen radikal i ammoniaksalter. Berzelius Kemi 2: 66 (1812, 1822). Cleve Handlex. (1883). — jfr KLOR-, SVAFVEL-AMMONIUM m. fl.
Ssgr: AMMONIUM-ALUN0300~20. alun med kalium utbytt mot ammonium; jfr AMMONIAKALUN samt ALUN 2.
-BAS~2. Cleve Handlex. (1883).
-FÖRENING~020. Rosenberg Oorg. kemi 269 (1888).
-KARBONAT~102. kolsyrad ammoniak, hjorthornssalt. Cleve Handlex. (1883).
-KLORID~02. klorammonium, salmiak. Almström Kem. tekn. 1: 703 (1844). Cleve Handlex. (1883).
-OXID~02. Almström Kem. tekn. 1: 682 (1844). Berlin Farm. 1: 79 (1849).
-SULFAT~02. Rosenberg Oorg. kemi 396 (1888).
Spoiler title
Spoiler content