SAOB
Svenska Akademiens ordbok
publicerad: 1901  
ARMINIANSK ar1minia4nsk l. 01—, adj.; adv. -T.
Etymologi
[efter holl. arminiaansch; jfr t. arminianisch samt eng. arminian, fr. arminien]
kyrkoh. adj. till ARMINIAN. A. Oxenstierna Skr. 2: 395 (1620). Möller (1745, under pajonnisme). Arminianskt sinnade predikanter. C. Tegnér Engelhardt Kyrkh. 3: 256 (1837). Den arminianska lärostriden. Cornelius Handb. i kyrkoh. 279 (1872, 1890; rubrik).
Spoiler title
Spoiler content