SAOB
Svenska Akademiens ordbok
publicerad: 1898  
AFSLUTTNING a3v~slut2niŋ (a`fsluttning Weste), r. l. f.; best. -en; pl. -ar.
vbalsbst. af föreg. — (föga br.) konkretare: sluttning. (Den s. k.) Klacken .. låg i sidan eller afsluttningen på Hallands ås. Tidström 15 (1756). Hisinger 1: 8 (1819). Afsluttning .. Bättre: sluttning. Almqvist (1842). Dalin (1850).
Spoiler title
Spoiler content