SAOL
Svenska Akademiens ordlista
publicerad: 2015  
böneman
böne|­man substantiv ~nen; pl. ‑män, best. pl. ‑männen i äldre tid: friare för ngn annans räkning
Singular
en bönemanobestämd form
en bönemansobestämd form genitiv
bönemannenbestämd form
bönemannensbestämd form genitiv
Plural
bönemänobestämd form
bönemänsobestämd form genitiv
bönemännenbestämd form
bönemännensbestämd form genitiv