tryckår: 2009
bo`ningshus
substantiv ~et, plur. ~, best. plur. ~en
bo·nings|hus·et●hus som huvudsakligen är avsett för boende
särsk. i mots. till byggnader för andra ändamål
rum.JFRcohyponymbostadshuscohyponymekonomibyggnad
omvandlingen av boningshus till kontorsedan ca 1755
