SAOL SO SAOB SO Svensk ordbok tryckår: 2009 kanton [-o´nel.-å´n] substantiv ~en ~er kant·on·en●delstat i Schweiz samh.sedan 1734av fra. canton, ita. cantone ’distrikt; kanton’; till lat. can´tus ’hjulring; kant’; jfr kant SO Alfabetisk lista kanthugga verb kantig adj kantin subst kantklippa verb kantnål subst kanton subst kantor subst kantra verb kantspelare subst kantsten subst kantstött adj Till alla ordböcker