publicerad: 2015
fixare
fix·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. fixarna fixa
| Singular | |
|---|---|
| en fixare | obestämd form |
| en fixares | obestämd form genitiv |
| fixaren | bestämd form |
| fixarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| fixare | obestämd form |
| fixares | obestämd form genitiv |
| fixarna | bestämd form |
| fixarnas | bestämd form genitiv |


