publicerad: 2015
haverera
haver·era
verb
~de ~t • om båt el. flygplan: bli till vrak, krascha; bildl. bli manöveroduglig, gå sönder; misslyckas: deras äktenskap havererade
| Finita former | |
|---|---|
| havererar | presens aktiv |
| havereras | presens passiv |
| havererade | preteritum aktiv |
| havererades | preteritum passiv |
| haverera | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att haverera | infinitiv aktiv |
| att havereras | infinitiv passiv |
| har/hade havererat | supinum aktiv |
| har/hade havererats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| havererande | |
| Perfekt particip | |
| en havererad + substantiv | |
| ett havererat + substantiv | |
| den/det/de havererade + substantiv | |


