publicerad: 2015
initiativtagare
initi·at·iv|tag·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑tagarna initiativ ta
| Singular | |
|---|---|
| en initiativtagare | obestämd form |
| en initiativtagares | obestämd form genitiv |
| initiativtagaren | bestämd form |
| initiativtagarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| initiativtagare | obestämd form |
| initiativtagares | obestämd form genitiv |
| initiativtagarna | bestämd form |
| initiativtagarnas | bestämd form genitiv |


