publicerad: 2015
kalkyl
kalk·yl
[kalky´l]
substantiv
~en ~er • beräkning
| Singular | |
|---|---|
| en kalkyl | obestämd form |
| en kalkyls | obestämd form genitiv |
| kalkylen | bestämd form |
| kalkylens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kalkyler | obestämd form |
| kalkylers | obestämd form genitiv |
| kalkylerna | bestämd form |
| kalkylernas | bestämd form genitiv |


