publicerad: 2015
armatur
arm·at·ur
[‑u´r]
substantiv
~en ~er • infattning, utrustning t.ex. för elektrisk belysning el. teknisk anläggning
| Singular | |
|---|---|
| en armatur | obestämd form |
| en armaturs | obestämd form genitiv |
| armaturen | bestämd form |
| armaturens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| armaturer | obestämd form |
| armaturers | obestämd form genitiv |
| armaturerna | bestämd form |
| armaturernas | bestämd form genitiv |


