publicerad: 2015
assiett
assi·ett
[a∫et´]
substantiv
~en ~er • mindre tallrik
| Singular | |
|---|---|
| en assiett | obestämd form |
| en assietts | obestämd form genitiv |
| assietten | bestämd form |
| assiettens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| assietter | obestämd form |
| assietters | obestämd form genitiv |
| assietterna | bestämd form |
| assietternas | bestämd form genitiv |


