publicerad: 2015
märkning
märk·ning
substantiv
~en ~ar • till märka 2
| Singular | |
|---|---|
| en märkning | obestämd form |
| en märknings | obestämd form genitiv |
| märkningen | bestämd form |
| märkningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| märkningar | obestämd form |
| märkningars | obestämd form genitiv |
| märkningarna | bestämd form |
| märkningarnas | bestämd form genitiv |


