publicerad: 2015
omsmälta
om|smälta
verb
‑smälte, ‑smält, ‑smält, pres. ‑smälter • omsmälta el. smälta om ngt
| Finita former | |
|---|---|
| omsmälter | presens aktiv |
| omsmälts (omsmältes) | presens passiv |
| omsmälte | preteritum aktiv |
| omsmältes | preteritum passiv |
| omsmält | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att omsmälta | infinitiv aktiv |
| att omsmältas | infinitiv passiv |
| har/hade omsmält | supinum aktiv |
| har/hade omsmälts | supinum passiv |
| Presens particip | |
| omsmältande | |
| Perfekt particip | |
| en omsmält + substantiv | |
| ett omsmält + substantiv | |
| den/det/de omsmälta + substantiv | |


