publicerad: 2015
ordentlig
ord·ent·lig
[‑en´t‑]
adjektiv
~t ~a
| Positiv | |
|---|---|
| en ordentlig + substantiv | |
| ett ordentligt + substantiv | |
| den/det/de ordentliga + substantiv | |
| den ordentlige + maskulint substantiv | |
| Komparativ | |
| en/ett/den/det/de ordentligare + substantiv | |
| Superlativ | |
| är ordentligast | |
| den/det/de ordentligaste + substantiv |


