publicerad: 2015
puta
1puta
verb
~de ~t • truta, pluta; stå ut, skjuta fram
| Finita former | |
|---|---|
| putar | presens aktiv |
| putas | presens passiv |
| putade | preteritum aktiv |
| putades | preteritum passiv |
| puta | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att puta | infinitiv aktiv |
| att putas | infinitiv passiv |
| har/hade putat | supinum aktiv |
| har/hade putats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| putande | |
2puta
substantiv
~n putor • dyna, kudde
| Singular | |
|---|---|
| en puta | obestämd form |
| en putas | obestämd form genitiv |
| putan | bestämd form |
| putans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| putor | obestämd form |
| putors | obestämd form genitiv |
| putorna | bestämd form |
| putornas | bestämd form genitiv |


