publicerad: 2015
putsning
puts·ning
substantiv
~en ~ar • till putsa 1,2
| Singular | |
|---|---|
| en putsning | obestämd form |
| en putsnings | obestämd form genitiv |
| putsningen | bestämd form |
| putsningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| putsningar | obestämd form |
| putsningars | obestämd form genitiv |
| putsningarna | bestämd form |
| putsningarnas | bestämd form genitiv |


