publicerad: 2015
rubricering
rubr·ic·er·ing
substantiv
~en ~ar rubricera
| Singular | |
|---|---|
| en rubricering | obestämd form |
| en rubricerings | obestämd form genitiv |
| rubriceringen | bestämd form |
| rubriceringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| rubriceringar | obestämd form |
| rubriceringars | obestämd form genitiv |
| rubriceringarna | bestämd form |
| rubriceringarnas | bestämd form genitiv |


