publicerad: 2015
blanda
blanda
verb
~de ~t • föra samman olika element och fördela jämnt, röra ihop
Finita former | |
---|---|
blandar | presens aktiv |
blandas | presens passiv |
blandade | preteritum aktiv |
blandades | preteritum passiv |
blanda | imperativ aktiv |
Infinita former | |
att blanda | infinitiv aktiv |
att blandas | infinitiv passiv |
har/hade blandat | supinum aktiv |
har/hade blandats | supinum passiv |
Presens particip | |
blandande | |
Perfekt particip | |
en blandad + substantiv | |
ett blandat + substantiv | |
den/det/de blandade + substantiv |
blanda ihop
• blanda samman: blanda ihop två personer
Infinita formeratt blanda ihopinfinitiv aktivPresens participihopblandandePerfekt participen ihopblandad + substantivett ihopblandat + substantivden/det/de ihopblandade + substantiv
blanda in
• blanda in el. (sällan) inblanda ngn i ngt; bli inblandad i en muthärva
Infinita formeratt blanda ininfinitiv aktivPresens participinblandandePerfekt participen inblandad + substantivett inblandat + substantivden/det/de inblandade + substantiv
blanda samman
• ta miste på: blanda samman el. sammanblanda två personer
Infinita formeratt blanda sammaninfinitiv aktivPresens participsammanblandandePerfekt participen sammanblandad + substantivett sammanblandat + substantivden/det/de sammanblandade + substantiv
blanda sig i
• lägga sig i
Infinita formeratt blanda sig iinfinitiv aktiv