publicerad: 2015
skakning
skak·ning
substantiv
~en ~ar skaka
| Singular | |
|---|---|
| en skakning | obestämd form |
| en skaknings | obestämd form genitiv |
| skakningen | bestämd form |
| skakningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| skakningar | obestämd form |
| skakningars | obestämd form genitiv |
| skakningarna | bestämd form |
| skakningarnas | bestämd form genitiv |


