publicerad: 2015
skava
skava
verb
skavde skavt • skrapa, gnida; nöta – Alla sammansättn. med skav- hör till skava.
| Finita former | |
|---|---|
| skaver | presens aktiv |
| skavs (skaves) | presens passiv |
| skavde | preteritum aktiv |
| skavdes | preteritum passiv |
| skav | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att skava | infinitiv aktiv |
| att skavas | infinitiv passiv |
| har/hade skavt | supinum aktiv |
| har/hade skavts | supinum passiv |
| Presens particip | |
| skavande | |
| Perfekt particip | |
| en skavd + substantiv | |
| ett skavt + substantiv | |
| den/det/de skavda + substantiv | |


