publicerad: 2015
handling
handl·ing
substantiv
~en ~ar 1 ngt man gör el. utför2 dokument3 intrig t.ex. i roman – Nästan alla sammansättn. med handlings- hör till handling 1.
| Singular | |
|---|---|
| en handling | obestämd form |
| en handlings | obestämd form genitiv |
| handlingen | bestämd form |
| handlingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| handlingar | obestämd form |
| handlingars | obestämd form genitiv |
| handlingarna | bestämd form |
| handlingarnas | bestämd form genitiv |


