publicerad: 2015
knycka
knycka
verb
knyckte knyckt 1 göra en ryckig rörelse: knycka på axlarna2 ⟨vard.⟩ stjäla
| Finita former | |
|---|---|
| knycker | presens aktiv |
| knycks (knyckes) | presens passiv |
| knyckte | preteritum aktiv |
| knycktes | preteritum passiv |
| knyck | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att knycka | infinitiv aktiv |
| att knyckas | infinitiv passiv |
| har/hade knyckt | supinum aktiv |
| har/hade knyckts | supinum passiv |
| Presens particip | |
| knyckande | |
| Perfekt particip | |
| en knyckt + substantiv | |
| ett knyckt + substantiv | |
| den/det/de knyckta + substantiv | |


