publicerad: 2015
utge
ut|ge
el. åld. ut|giva
verb
‑gav, ‑gett el. ‑givit, ‑given ‑givet ‑givna, pres. ‑ger 1 publicera: utge el. ge ut en bok2 tavlan utgavs för att vara en äkta Monet
| Finita former | |
|---|---|
| utger (utgiver) | presens aktiv |
| utges (utgivs, utgives) | presens passiv |
| utgav | preteritum aktiv |
| utgavs | preteritum passiv |
| utge (utgiv) | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att utge (utgiva) | infinitiv aktiv |
| att utges (utgivas) | infinitiv passiv |
| har/hade utgett (utgivit) | supinum aktiv |
| har/hade utgetts (utgivits) | supinum passiv |
| Presens particip | |
| utgivande | |
| Perfekt particip | |
| en utgiven + substantiv | |
| ett utgivet + substantiv | |
| den/det/de utgivna + substantiv | |
| den utgivne + maskulint substantiv | |
utge sig
• påstå sig vara: han utgav sig för att vara polisOrdform(er) utge sig


