publicerad: 2015
lucka
lucka
substantiv
~n luckor 1 mellanrum, tomrum2 dörrliknande anordning för tillslutning; utrymme innanför sådan anordning
| Singular | |
|---|---|
| en lucka | obestämd form |
| en luckas | obestämd form genitiv |
| luckan | bestämd form |
| luckans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| luckor | obestämd form |
| luckors | obestämd form genitiv |
| luckorna | bestämd form |
| luckornas | bestämd form genitiv |


