publicerad: 2015
trilling
trill·ing
substantiv
~en ~ar • trillingar tre barn som fötts nästan samtidigt av samma mor
| Singular | |
|---|---|
| en trilling | obestämd form |
| en trillings | obestämd form genitiv |
| trillingen | bestämd form |
| trillingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| trillingar | obestämd form |
| trillingars | obestämd form genitiv |
| trillingarna | bestämd form |
| trillingarnas | bestämd form genitiv |


