publicerad: 2015
förkrossa
för·krossa
verb
~de ~t • ⟨åld.⟩ bryta ner helt ofta psykiskt
| Finita former | |
|---|---|
| förkrossar | presens aktiv |
| förkrossas | presens passiv |
| förkrossade | preteritum aktiv |
| förkrossades | preteritum passiv |
| förkrossa | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att förkrossa | infinitiv aktiv |
| att förkrossas | infinitiv passiv |
| har/hade förkrossat | supinum aktiv |
| har/hade förkrossats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| förkrossande | |
| Perfekt particip | |
| en förkrossad + substantiv | |
| ett förkrossat + substantiv | |
| den/det/de förkrossade + substantiv | |


