publicerad: 2015
jordbävning
jord|bäv·ning
substantiv
~en ~ar • jordskalv; äv. bildl.; till jord 1
| Singular | |
|---|---|
| en jordbävning | obestämd form |
| en jordbävnings | obestämd form genitiv |
| jordbävningen | bestämd form |
| jordbävningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| jordbävningar | obestämd form |
| jordbävningars | obestämd form genitiv |
| jordbävningarna | bestämd form |
| jordbävningarnas | bestämd form genitiv |


