publicerad: 2015
jäsning
jäs·ning
substantiv
~en ~ar • till jäsa 1
| Singular | |
|---|---|
| en jäsning | obestämd form |
| en jäsnings | obestämd form genitiv |
| jäsningen | bestämd form |
| jäsningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| jäsningar | obestämd form |
| jäsningars | obestämd form genitiv |
| jäsningarna | bestämd form |
| jäsningarnas | bestämd form genitiv |


