publicerad: 2015
klappning
klapp·ning
substantiv
~en ~ar • till 1klappa 1
| Singular | |
|---|---|
| en klappning | obestämd form |
| en klappnings | obestämd form genitiv |
| klappningen | bestämd form |
| klappningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| klappningar | obestämd form |
| klappningars | obestämd form genitiv |
| klappningarna | bestämd form |
| klappningarnas | bestämd form genitiv |


