publicerad: 2015
krossning
kross·ning
substantiv
~en ~ar • till krossa 1,2
| Singular | |
|---|---|
| en krossning | obestämd form |
| en krossnings | obestämd form genitiv |
| krossningen | bestämd form |
| krossningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| krossningar | obestämd form |
| krossningars | obestämd form genitiv |
| krossningarna | bestämd form |
| krossningarnas | bestämd form genitiv |


