publicerad: 2015
ligga
ligga
verb
låg, legat, pres. ligger • ligga till sängs; Malmö ligger i Skåne – Alla sammansättn. med ligg- hör till ligga.
Finita former | |
---|---|
ligger | presens aktiv |
låg | preteritum aktiv |
ligg | imperativ aktiv |
Infinita former | |
att ligga | infinitiv aktiv |
har/hade legat | supinum aktiv |
Presens particip | |
liggande |
ligga av sig
• förlora i skicklighet el. kvalitet
Infinita formeratt ligga av siginfinitiv aktiv
ligga bakom
• vara upphov till
Infinita formeratt ligga bakominfinitiv aktivPresens participbakomliggande
ligga efter
• ha en sämre placering; vara försenad: ligga efter med inbetalningarna
Infinita formeratt ligga efterinfinitiv aktivPresens participefterliggande
ligga för
• passa, vara naturligt för: det ligger inte för henne att ge beröm
Infinita formeratt ligga förinfinitiv aktivPresens participförliggande
ligga i
• arbeta hårt
Infinita formeratt ligga iinfinitiv aktivPresens participiliggande
ligga nere
• vara avstannad: verksamheten låg nere under elavbrottet
Infinita formeratt ligga nereinfinitiv aktivPresens participnereliggande
ligga på
• verka med kraft; ansätta: vinden låg på från väster; fordringsägarna låg på honom
Infinita formeratt ligga påinfinitiv aktivPresens particippåliggande
ligga till
• ha visst läge; äv. bildl.: hon ligger bra till i tävlingen
Infinita formeratt ligga tillinfinitiv aktivPresens participtilliggande
ligga till sig
• förbättras genom att ligga oanvänd
Infinita formeratt ligga till siginfinitiv aktiv
ligga under
• vara i underläge
Infinita formeratt ligga underinfinitiv aktivPresens participunderliggande
ligga ute
• äv. ha lånat ut; tillfälligt ha betalat: ligga ute med 10 000
Infinita formeratt ligga uteinfinitiv aktivPresens participuteliggande
ligga över
1 övernatta2 vara i överläge3 ansätta: Skatteverket ligger över honom
Infinita formeratt ligga överinfinitiv aktivPresens participöverliggande