publicerad: 2015
lyncha
lyncha
[lyn`∫a]
verb
~de ~t • med självtagen rätt avliva el. våldsamt bestraffa en förment brottsling
| Finita former | |
|---|---|
| lynchar | presens aktiv |
| lynchas | presens passiv |
| lynchade | preteritum aktiv |
| lynchades | preteritum passiv |
| lyncha | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att lyncha | infinitiv aktiv |
| att lynchas | infinitiv passiv |
| har/hade lynchat | supinum aktiv |
| har/hade lynchats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| lynchande | |
| Perfekt particip | |
| en lynchad + substantiv | |
| ett lynchat + substantiv | |
| den/det/de lynchade + substantiv | |


