publicerad: 2015
nylänning
ny|länn·ing
substantiv
~en ~ar • mansperson från Nyland
| Singular | |
|---|---|
| en nylänning | obestämd form |
| en nylännings | obestämd form genitiv |
| nylänningen | bestämd form |
| nylänningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| nylänningar | obestämd form |
| nylänningars | obestämd form genitiv |
| nylänningarna | bestämd form |
| nylänningarnas | bestämd form genitiv |


