publicerad: 2015
plangeometri
plan|geo·metri
substantiv
~n • till 1plan 1 geometri
| Singular | |
|---|---|
| en plangeometri | obestämd form |
| en plangeometris | obestämd form genitiv |
| plangeometrin | bestämd form |
| plangeometrins | bestämd form genitiv |


