publicerad: 2015
strandsätta
strand|sätta
verb
‑satte, ‑satt, ‑satt n. ‑satt, pres. ‑sätter • överge ngn i fara el. nöd: strandsatta resenärer
| Finita former | |
|---|---|
| strandsätter | presens aktiv |
| strandsätts (strandsättes) | presens passiv |
| strandsatte | preteritum aktiv |
| strandsattes | preteritum passiv |
| strandsätt | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att strandsätta | infinitiv aktiv |
| att strandsättas | infinitiv passiv |
| har/hade strandsatt | supinum aktiv |
| har/hade strandsatts | supinum passiv |
| Presens particip | |
| strandsättande | |
| Perfekt particip | |
| en strandsatt + substantiv | |
| ett strandsatt + substantiv | |
| den/det/de strandsatta + substantiv | |
| den strandsatte + maskulint substantiv | |


