publicerad: 2015
blind
blind
adjektiv
blint ~a 1 som saknar synförmåga; som förbiser viktiga omständigheter: regeringen var blind för kritiken; i blindo på måfå2 i sms.; som inte syns; overklig, attrapp-; med viktig kunskap fördold: blindskär; blindfönster; blindtest
| Positiv | |
|---|---|
| en blind + substantiv | |
| ett blint + substantiv | |
| den/det/de blinda + substantiv | |
| den blinde + maskulint substantiv | |
| Komparativ | |
| en/ett/den/det/de blindare + substantiv | |
| Superlativ | |
| är blindast | |
| den/det/de blindaste + substantiv | |
| Övrig(a) ordform(er) | |
| blindo | i vissa uttryck |


