publicerad: 2015
pupill
pup·ill
[‑il´]
substantiv
~en ~er 1 öppning i ögats regnbågshinna2 ⟨åld.⟩ person som ngn är förmyndare för – Alla sammansättn. med pupill- och pupillar- hör till pupill 1.
| Singular | |
|---|---|
| en pupill | obestämd form |
| en pupills | obestämd form genitiv |
| pupillen | bestämd form |
| pupillens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| pupiller | obestämd form |
| pupillers | obestämd form genitiv |
| pupillerna | bestämd form |
| pupillernas | bestämd form genitiv |


