publicerad: 2015
avsätta
av|sätta
verb
‑satte, ‑satt, ‑satt n. ‑satt, pres. ‑sätter 1 avsätta el. sätta av pengar för framtiden2 avyttra: avsätta varor3 avskeda från en högre tjänst
| Finita former | |
|---|---|
| avsätter | presens aktiv |
| avsätts (avsättes) | presens passiv |
| avsatte | preteritum aktiv |
| avsattes | preteritum passiv |
| avsätt | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att avsätta | infinitiv aktiv |
| att avsättas | infinitiv passiv |
| har/hade avsatt | supinum aktiv |
| har/hade avsatts | supinum passiv |
| Presens particip | |
| avsättande | |
| Perfekt particip | |
| en avsatt + substantiv | |
| ett avsatt + substantiv | |
| den/det/de avsatta + substantiv | |
| den avsatte + maskulint substantiv | |
avsätta sig
• bildas, samla sig: smuts avsätter sigOrdform(er) avsätta sig


