publicerad: 2015
sändning
sänd·ning
substantiv
~en ~ar 1 utsändning av radio- el. tv-program2 handlingen att sända ngt; uppsättning försändelser – De flesta sammansättn. med sändnings- hör till sändning 1.
| Singular | |
|---|---|
| en sändning | obestämd form |
| en sändnings | obestämd form genitiv |
| sändningen | bestämd form |
| sändningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| sändningar | obestämd form |
| sändningars | obestämd form genitiv |
| sändningarna | bestämd form |
| sändningarnas | bestämd form genitiv |


