publicerad: 2015
avlura
av|lura
verb
~de ~t • avlura el. vanl. lura av ngn ngt
| Finita former | |
|---|---|
| avlurar | presens aktiv |
| avluras | presens passiv |
| avlurade | preteritum aktiv |
| avlurades | preteritum passiv |
| avlura | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att avlura | infinitiv aktiv |
| att avluras | infinitiv passiv |
| har/hade avlurat | supinum aktiv |
| har/hade avlurats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| avlurande | |
| Perfekt particip | |
| en avlurad + substantiv | |
| ett avlurat + substantiv | |
| den/det/de avlurade + substantiv | |


