publicerad: 2015
bläcka
1bläcka
substantiv
~n bläckor 1 hugget ljust märke i träd2 ⟨vard.⟩ rus, fylla: ta sig en bläcka
| Singular | |
|---|---|
| en bläcka | obestämd form |
| en bläckas | obestämd form genitiv |
| bläckan | bestämd form |
| bläckans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| bläckor | obestämd form |
| bläckors | obestämd form genitiv |
| bläckorna | bestämd form |
| bläckornas | bestämd form genitiv |
2bläcka
verb
~de ~t • hugga bläcka i träd
| Finita former | |
|---|---|
| bläckar | presens aktiv |
| bläckas | presens passiv |
| bläckade | preteritum aktiv |
| bläckades | preteritum passiv |
| bläcka | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att bläcka | infinitiv aktiv |
| att bläckas | infinitiv passiv |
| har/hade bläckat | supinum aktiv |
| har/hade bläckats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| bläckande | |
| Perfekt particip | |
| en bläckad + substantiv | |
| ett bläckat + substantiv | |
| den/det/de bläckade + substantiv | |
bläcka ner
• söla ner med bläckInfinita former att bläcka ner infinitiv aktiv Presens particip nerbläckande Perfekt particip en nerbläckad + substantiv ett nerbläckat + substantiv den/det/de nerbläckade + substantiv


