publicerad: 2015
demaskera
de·mask·era
[‑maske´ra]
verb
~de ~t • ta av ngn masken; avslöja, blotta
| Finita former | |
|---|---|
| demaskerar | presens aktiv |
| demaskeras | presens passiv |
| demaskerade | preteritum aktiv |
| demaskerades | preteritum passiv |
| demaskera | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att demaskera | infinitiv aktiv |
| att demaskeras | infinitiv passiv |
| har/hade demaskerat | supinum aktiv |
| har/hade demaskerats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| demaskerande | |
| Perfekt particip | |
| en demaskerad + substantiv | |
| ett demaskerat + substantiv | |
| den/det/de demaskerade + substantiv | |


