publicerad: 2015
dugga
1dugga
verb
~de ~t • duggregna
| Finita former | |
|---|---|
| duggar | presens aktiv |
| duggade | preteritum aktiv |
| dugga | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att dugga | infinitiv aktiv |
| har/hade duggat | supinum aktiv |
| Presens particip | |
| duggande | |
2dugga
substantiv
~n duggor • ⟨vard.⟩ duggning
| Singular | |
|---|---|
| en dugga | obestämd form |
| en duggas | obestämd form genitiv |
| duggan | bestämd form |
| duggans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| duggor | obestämd form |
| duggors | obestämd form genitiv |
| duggorna | bestämd form |
| duggornas | bestämd form genitiv |


