publicerad: 2015
föda
1föda
substantiv
~n • mat – I sammansättn. födo-, ngn gång föd-.
| Singular | |
|---|---|
| en föda | obestämd form |
| en födas | obestämd form genitiv |
| födan | bestämd form |
| födans | bestämd form genitiv |
2föda
verb
födde, fött, född n. fött, pres. föder 1 fortlöpande ge föda2 ge liv åt, framföda
| Finita former | |
|---|---|
| föder | presens aktiv |
| föds (födes) | presens passiv |
| födde | preteritum aktiv |
| föddes | preteritum passiv |
| föd | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att föda | infinitiv aktiv |
| att födas | infinitiv passiv |
| har/hade fött | supinum aktiv |
| har/hade fötts | supinum passiv |
| Presens particip | |
| födande | |
| Perfekt particip | |
| en född + substantiv | |
| ett fött + substantiv | |
| den/det/de födda + substantiv | |
| den födde + maskulint substantiv | |


