publicerad: 2015
förbytas
för·byt·as
verb
förbyttes, förbytts, pres. förbyts • sorgen förbyttes i glädje; bli som förbytt bli helt förändrad
| Finita former | |
|---|---|
| förbyts | presens deponens |
| förbyttes | preteritum deponens |
| Infinita former | |
| att förbytas | infinitiv deponens |
| har/hade förbytts | supinum deponens |
| Perfekt particip | |
| en förbytt + substantiv | |
| ett förbytt + substantiv | |
| den/det/de förbytta + substantiv | |


