publicerad: 2015
obstinat
obstin·at
[‑a´t]
adjektiv; n. ~, ~a • trotsig, halsstarrig
| Positiv | |
|---|---|
| en obstinat + substantiv | |
| ett obstinat + substantiv | |
| den/det/de obstinata + substantiv | |
| den obstinate + maskulint substantiv | |
| Komparativ | |
| en/ett/den/det/de obstinatare + substantiv | |
| Superlativ | |
| är obstinatast | |
| den/det/de obstinataste + substantiv |


