publicerad: 2015
raka
1raka
substantiv
~n rakor 1 ⟨vard.⟩ raksträcka2 ett redskap att skrapa el. kratsa med, kara
| Singular | |
|---|---|
| en raka | obestämd form |
| en rakas | obestämd form genitiv |
| rakan | bestämd form |
| rakans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| rakor | obestämd form |
| rakors | obestämd form genitiv |
| rakorna | bestämd form |
| rakornas | bestämd form genitiv |
2raka
verb
~de ~t 1 skära bort hår särsk. skäggväxt från2 ⟨vard.⟩ rusa, ränna: priserna rakade i höjden
| Finita former | |
|---|---|
| rakar | presens aktiv |
| rakas | presens passiv |
| rakade | preteritum aktiv |
| rakades | preteritum passiv |
| raka | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att raka | infinitiv aktiv |
| att rakas | infinitiv passiv |
| har/hade rakat | supinum aktiv |
| har/hade rakats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| rakande | |
| Perfekt particip | |
| en rakad + substantiv | |
| ett rakat + substantiv | |
| den/det/de rakade + substantiv | |
raka åt sig
• kratsa åt sigInfinita former att raka åt sig infinitiv aktiv


