publicerad: 2015
ränna
1ränna
substantiv
~n rännor • lång och smal fördjupning, fåra; smal farled – Alla sammansättn. med ränn- hör till 1ränna.
| Singular | |
|---|---|
| en ränna | obestämd form |
| en rännas | obestämd form genitiv |
| rännan | bestämd form |
| rännans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| rännor | obestämd form |
| rännors | obestämd form genitiv |
| rännorna | bestämd form |
| rännornas | bestämd form genitiv |
2ränna
verb
rände, ränt, pres. ränner 1 löpa, springa, fara2 driva el. stöta in3 varpa garn för väv
| Finita former | |
|---|---|
| ränner | presens aktiv |
| ränns (rännes) | presens passiv |
| rände | preteritum aktiv |
| rändes | preteritum passiv |
| ränn | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att ränna | infinitiv aktiv |
| att rännas | infinitiv passiv |
| har/hade ränt | supinum aktiv |
| har/hade ränts | supinum passiv |
| Presens particip | |
| rännande | |


