publicerad: 2015
snara
1snara
substantiv
~n snaror • repslinga för infångning av djur
| Singular | |
|---|---|
| en snara | obestämd form |
| en snaras | obestämd form genitiv |
| snaran | bestämd form |
| snarans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| snaror | obestämd form |
| snarors | obestämd form genitiv |
| snarorna | bestämd form |
| snarornas | bestämd form genitiv |
2snara
verb
~de ~t • fånga med snara
| Finita former | |
|---|---|
| snarar | presens aktiv |
| snaras | presens passiv |
| snarade | preteritum aktiv |
| snarades | preteritum passiv |
| snara | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att snara | infinitiv aktiv |
| att snaras | infinitiv passiv |
| har/hade snarat | supinum aktiv |
| har/hade snarats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| snarande | |
| Perfekt particip | |
| en snarad + substantiv | |
| ett snarat + substantiv | |
| den/det/de snarade + substantiv | |


